Od długiego czasu chodził za mną kolodion… tak chodził i chodził, a lata leciały 😀 Moda nawet zdążyła przeminąć !
No ale wnioskując po ostatnim wpisie, wiecie już, że kroki zostały poczynione. Chemia została skompletowana, kilka naczyń też się znalazło, ale część sprzętu musiała być dopracowana. Żeby nie przepłacać, hmmm …to zabrzmiało tak, jakby się skąpiło, więc raczej powinienem był napisać co by zrobić coś z niczego, nie wydając pieniędzy O ! Tak właśnie powstał tank do srebra – z poliwęglanu, który akurat miałem na zbyciu.Odbłyśnik lampy powstał z lampy IKEA, który miał być zutylizowany + trochę foli aluminiowej + pręt z gwintem + nakrętki fi 12mm + kawałek drewna i wkręty. Podstawka pod szkło z kawałków zaadoptowanego drewna. Tak więc domowymi sposobami UDAŁO SIĘ !
Korzystając z chwili wolnego, zmobilizowany przez przyjaciół z HAmeryki, którzy chcieli się załapać na portret podczas krótkiego pobytu w PL 😉 posiedziałem wieczór i tak oto w dzień swoich urodzin, lub trochę po północy powstał pierwszy własnoręcznie przygotowany obraz kolodionowy. Tym większa satysfakcja, że wszystko zrobiłem sam. Od przygotowania kolodionu, wywoływacza, utrwalacza. Ważenie, mierzenie, mieszanie i czekanie, aż dojrzeje.
Czyli sam zrobiłem zdjęcie od początku do końca. Od stworzenia warstwy światłoczułej, przez zdjęcie i aż po jego wywołanie 🙂
Pierwszy kolodion wygląda tak !
Mentor Panorama, Tessar 300mm F4.5, czas 5 sekund.
Prawda, że piękny model ? Nieżywy, bo nie byłem pewny czy ostrość będzie w punkt, a była ! Pomysł Zouzy na odkurzenie zbieracza kurzu – zamiast fotografowania linijek, gazet, wykresów itp 😀 Niestety świnka skarbonka zamiast pęcznieć to wychudzona leży i kwiczy, wiec na dobry skaner muszę poczekać… chyba , że ktoś wygrał kumulacje w totka i mu zalega płaszczak pod wielki format to chętnie przyjmę 😀
Więcej niebawem 😉
PS.
Zapowiedź, zajawka…
